زندگی عاقلانه

ای برادر قصه چون پیمانه است// معنا اندر وی بسان دانه است// دانه معنی بگیرد مرد عقل// ننگرد پیمانه را گر گشت نقل‏
زخم های سایبری و خانواده
• • نظر
مُراجع: سلام خسته نباشیدامروز تو گوشیم فیلمی دیدم که بچه هام ضبط کرده بودن دختر نه ساله ام از داداش شش ساله اش میخاست که اونجاشو بماله از روی شلوار و خودش هم به مال اون دست میزد،در ضمن دخترم خودش رو هم میمالید برادرش اعتراف کرد که بار اولشون نیست چیکار کنم؟در ضمن تا میتونستم دخترم رو زدم،و انواع فحش هارو بهش دادم، دلم خنک نمیشد
مُشاور: سلام زنده باشید
ممنون از اعتمادتون
روان شناس هستم
مشکل یا سؤالتونو بیان فرمایید.
در ضمن برای این که درک درستی از شما و شرایطتون داشته باشم ابتدا بفرمایید: سن، تحصیلات، جنسیت، وضعیت تأهل، شغل؟
مُراجع: 35ساله،لیسانس، متاهلم، خانه دار
مُشاور:من نیمی از عمرم را در فضای مجازی زندگی کردم در این زمینه چندین کتاب نوشته ام تصور کنید ما اسب ندیده باشیم. اسب بخریم بیاوریم منزل بچه ها سوار شوند زمین بخورند یا لگد یعنی ابتدا لازم است با اسب و آسیب هایش آشنا باشیم بعد اسب بخریم با کمک فرد با تجربه شیوه رفتار با او و حمل بار یا سوارکاری را یاد بگیریم متاسفانه اینترنت و گوشی همراه ابتدا وارد کشور ما شده است ما بعد از آسیب ها یکی یکی دنبال هستیم مهار کنیم
مُراجع: درسته
مُشاور:بچه ها بخش بینش و تفکر مغزش شکل نگرفته است بینش قوی نداره احساسی عمل می کنه وظیفه والدین و مربیان و مدارس و مسؤولان فرهنگی و نظام است بینش افزایی کنند دشمن این قدر دقیق عمل می کنه که اگر کسی بخواد حساب شده کار کند از سوی اطرافیان مسخره میشه. کشورهای زیادی اینترنت ملی دارند ولی دشمن این قدر روی ذهن مردم ما کار کرده که مردم تصورات عجیب و غریبی از اینترنت ملی که عقلایی است دارند و حس می کنند باز بودن و رها بودن در شبکه های اجتماعی هنر و افتخار است. بله کسی کار علمی یا شغلی داره میشه توجیه کرد ولی ولگردی و دیدن فیلم و عکس جنسی و... که ویرانگر صممیت است از نظر خانواده درمانگران دنیا، قابل توجیه نیست. 
فرزند من و شما قربانی این سیل و سونامی فرهنگی هستند خودشان زخم خورده اند. 
مُراجع: چیکارکنم؟
مُشاور:متوجه شدت نگرانی شما هستم بزرگوار ولی باید خویشتندار باشید و با درک همدلانه با دختران برخورد کنیداگر با همین فرمال جلو برویم کمی بزرگتر بشه مخفی کار میشه خودشم با پول تو جیبی بسته های اینترنتی می خره
مُراجع: شوهرم اینستا زنهای نیمه لخت رو نگاه میکنه،بچه ها هم همراش نگاه میکنن سر این موضوع خیلی بخث کردم
مُشاور:با همسرتون وقتی که آرامش داره گفتگو کنیدو آسیب آن را برای فرزندان بگید حداقل در باره فرزندان فعلا به تفاهم برسید وگرنه حس می کنه شما از روی ناراحتی خودتان گیر میدید و بهونه می تراشید نه منظورم این نیست
مُراجع: یعنی اون فیلم رو بدم نگاه کنه؟ نمیخاستم دخترم پیش اون ارزششو از دست بده
مُشاور:منظورم اینه فعلا بدون تایید یا رد اون رفتار همسرتون، درباره آسیب بچه ها صحبت کنید. ارزش وقتی مطرح است که ما بینش و اراده داشته باشیم فرزند شما فعلا موم است و داره شکل میگیره
فیلم رو نشون بدم تا به عمق فاجعه پی ببرع؟
نه نیازی نیست. فقط بگید فیلم خیلی باز بوده
ممنون از راهنماییتون
مُشاور:برای خودتان و همسرتان هم کتاب زیر مفید است وقتی آرامش دارند تشویق کنید این کتاب را مطالعه کنند:
تروای همسران، محمدحسین قدیری، نشر مهرستان
پورنوگرافی و آثار مخرب لذت های ممنوعه بر روی مغز و روان،  کامیار سنائی،
موفق باشید
خدا نگهدارتون
کانال ارتباطی:
mh.gh110@gmail.com

https://eitaa.com/zendegiearam

 


وسواس همچون آتشی که..
• • نظر
چرا مشاوران تلفنی یا کارشناسان فقهی جواب همه سؤالات افراد وسواسی را نمی دهند و دفعات بعد می گویند قبلا جواب دادیم؟
چون اولا سؤالات افراد وسواسی تکراری است و خیلی وقت گیر ثانیا آنها فرمول می دهند و وسواسی باید برای سؤالات جدید طبق فرمول قبلی عمل کنند.
ی مثال بزنم
تصور کنید رفتید جایی آتش درست کردید برای چایی آخر وقت می خواهید خاموشش کنید و برگردید
اگر هیزم روش بریزم که بدتر شعله ور میشه
وسواس هم مثل آتش است
سؤالات بیمار وسواسی واقعی نیست خودش می داند ولی برای اطمینان جویی می پرسه تا کمی آروم بشه
و این سؤالها و اطمینان جویی های مکرر مثل هیزم ریختن روی آتش است
وسواس را شعله ور می کنه اجازه نمیده شما مرد و مردانه بایستید و با وسواس روبه رو بشید
نک: محمدحسین قدیری، مثل های روان ( تمثیل های تربیتی و روان شناختی)، ص125

 


برشی از مشاوره وسواس
• • نظر

 

مُراجع: پسر 19 ساله، طلبه سابقه وسواس فکری و عملی دارم اضطراب دارم
بنده چندتا مشکل دارم اول اینکه به شدت عصبانی هستم ولی نه به این شکل که دعوا کنم و بروز بدم
از رفتار دیگران عصبانی میشم حتی از رفتارهای عادیشون مثلا موقع غذا خوردن موقع خندیدن زیادشون
و یا وقتی که یه مشکل کوچیک خانوادگی پیش میاد و ذهنم این مشکل رو بزرگ میکنه و باعث عصبانیتم میشه یعنی در درونم یه حس خیلی خیلی بدی پیدا میکنم میتونم بگم بزرگ سازی مشکلات برای من، یکی از اصلی ترین عوامل عصبانیت درونیه و وقتی هم که اینجوری میشم تا چندساعت از فعالیت هام عقب میوفتم مثلا دیگه نمیتونم به راحتی درس بخونم
مشاور: این جمله را کامل کنید بزرگوار
یا با دیگران ارتباط برقرار کنم کدوم جمله؟
مشاور: من از خندیدن و غذاخوردن دیگران عصبی می شوم چون این کارشون برای من این معنی را داره که:
مُراجع: راستش صدای خندیدن زیادشون باعث میشه اعصابم بهم بریزه و ذهنم شلوغ بشه. و همینطور صدای غذا خوردنشون که مثل خندیدن اعصابم رو آزار میده
مشاور: وقتی می خندند یا غذا خوردنشون صدا داره اون مقوع چه فکری تو ذهنتون میاد؟
مُراجع: گاهی این‌که چرا نمیفهمن در جمع عمومی نباید اینطور غذا خورد؟
مشاور:  1.موقعیت: غذا خوردن+ خندیدن+ ...
2.هیجان: خشم و اضطراب
3. فکرها اون موقع:
خندیدن چطور؟ اینم همان فکر میاد؟
مُراجع: و گاهی هم همین که اعصابم از موضوعات مختلف ناراحته و این باعث آشفتگی ذهنم میشه خندیدن هم همینطور. ذهنم رو بهم میریزه و قدرت تمرکز رو ازم میگیره. و گاهی همون بی فرهنگی رو برام تداعی میکنه
مشاور: اگر این فرض درست باشه که در جمع نباید اون طوری غذا بخورند یا بخندند این برای شما چه معنی ای داره؟
مُراجع: این معنا که بی فرهنگن. و از این موضوع که به حقوق دیگران احترام نمیزان اذیت میشم و شدیدا بهم فشار روحی میاد. ولی خب در اکثر مواقع این فشار روحی رو بروز نمیدم
مشاور: فرض این که کارشون بی فرهنگی شما را به هم میریزه چون برام این معنی را داره که به حقوق دیگران احترام نمیذارن
مُراجع: درسته
مشاور: فرض این که با اون کارشون به حقوق دیگران احترام نمیذارن برای شما چه معنی ای داره؟
مُراجع: دیگه معنای خاصی نداره همین که احترام نمیزارن و ذهن من رو اشفته میکنن، باعث خشم میشه
مشاور: یعنی نگران دیگرانید ؟ خودتان مهم نیستید؟یا این که به شما احترام نمیذارن؟
مُراجع: به این که به من احترام نمیزارن


گل تقدیم شمابرشی دیگر
مشاور: ی سؤال؟
مُراجع: بفرمایید
مشاور: تصور کنید سی نفر جوان جایی باشند و شاهد این نوع غذا خوردن و خندیدن باشند چرا اونا اینرا بی احترامی به خودشون نمیدونن؟
مُراجع: به نظر من چون اهمیتی به ذهن و آشفتگیش و احترام گذاشتن نمیدگ
مشاور: به نظرتون چقدر حرمت ما به خودمون بستگی داره؟به پیامبر و ابوذر و سلمان توهین می کردند آشغال رو سرشون می ریختند فحش می دادند، می گفتند دیونه و جن زده و....
دو صحنه را تصور کنید:
1- بنده خدایی میاد دم گوش شما ملچ و مولوچ می کنه یا هقهق می خنده تا اعصابتو به هم بریزه
2- بنده خدایی شیوه غذا خوردنش نزد معشوقشم همین طوره صدا می کنه اون طوری می خنده
کدام اعصاب خرد کن تره؟
مُراجع: اولی
ولی خب دومی باید روشش رو درست کنه
مشاور: فکر کن اصلا نمیخواد درست کنه
شما رستوران داشته باشی یا قهوه خانه بیرونشون می کنید؟
یکی یکی می روی میگی این طوری بخند این طوری غذا بخور؟
مُراجع: اگه دیگران ازار ببینن بله
مشاور: اگه بهت بگه بتو چه؟!!به تو هیچ ربطی نداره. چی میگی؟
مُراجع: میگم این روش شما اشتباهه و دیگران رو اذیت میکنه
مشاور: میگه به خودم ربط داره دنیا بزرگ برو جایی دیگه
مُراجع: خب تو رستوران منه
مشاور: این طوری دو روزه باید رستوران را ببندی
مُراجع: خب چجوری میشه تحمل کرد
مشاور: فکر کن همسایه داشته باشی صدای خنده شون باید
بخوای گیر بدهی فردا کمی آب از منزلتون نشت کنه جنگ راه می اندازه
مُراجع: درسته
مشاور: برای همین گفتن در اسلام که چشم پوشی و مدارا با مردم نصف خوشی است و خردمندی
مُراجع: ولی سخته
مشاور: پیامبر و مبلغان ادیان مبلغ با بردگان و فقرا و زندانیان و...هم سفره میشوند اگر می خواستند همش تذکر بدهند که همه تار میشدن در سابقه مشاوره هاتون دیدم و رفتارهای وسواسی هم دارید ببینید روزانه 60 هزار فکر میاد تو ذهن افراد معمولا فکرها را آزاد میذارن از ی در میاد از دری دیگه میره این که ما نمی تونیم فکری را بذاریم بره و جدی اش میگیریم ضعف مردم نیست. مشکل ماست که انعطاف نداریم
بله قبول دارم خوبه مردم آداب معاشرت را رعایت کنند ولی اگر قانونش کنیم که باااااااید رعایت کنند وقتی رعایت نکنند به هم میریزیم
بایدسازی و الزام سازی و فاجعه سازی و به خودگیری از خطاهای شناختی است که باید خنثی کنیم وگرنه از ترکشهایشان بی نصیب نمی مانیم مثل همین رنج هایی می برید