عدم توجّه به تربیت فرزندان و رها کردن آنها موجب افسردگى، غلتیدن در منجلاب گناه، همنشینى با دوستان بد، و در نهایت نابودى او مى شود. شوقى شاعر مى گوید:
لیسَ الیتیمُ مَن إنتهى أبواه من
هم الحیاة و خلفاه ذلیلاً
إنَّ الیتیمَ هو الذى تلقى له
إمّا تَخلّت او أبا مشغولاً
یتیم آن نیست که پدر و مادرش دیده از جهان بسته او را تنها گذاشتند،
بلکه آن کودکى یتیم است که مادرش از پدر او جدا شده و یا پدرى دارد که سخت گرفتار کارهاى خویش است. [1]
پی نوشت :
[1] .رک: مقدمه کتاب حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت علیهم السلام،تالیف محمد جواد طبسی،با مقدمه استاد آیه الله معرفت
