عبرت از داستان تلخ خمینی شهر ( نگاه و حسرت)

چهارشنبه 90/5/26 , 3:23 ص • محمدحسین قدیری • نظر

عبرت از داستان تلخ خمینی شهر
در گفتار پیشوایان معصوم علیهم السلام، جملاتى مشاهده مى شود که به جوانب تأثیرات روانى و حتى اجتماعى نگاه، اشاره دارد. حضرت امام صادق(ع)مى فرماید:«النَّظرُ بریدُ الزِّنا؛ نگاه شهوت آلود، نامه رسانِ زناست.»در بدن نیز مغز است که پیام هاى چشم را دریافت مى کند و به تلاطم مى افتد و هورمون هاى محرّک غرایز را به سراسر بدن گسیل مى دارد. آنچه در مغز رخ مى دهد شاید همان باشد که در این فرموده امام صادق(ع) نهفته است: «النَّظَرةُ بَعْدَ النظرَةِ تَزرعُ فى القلب الشهوةَ و کفى بِها لِصاحبها فتنة ؛ نگاههاى پیاپى، بذر شهوت را در دل مى افشاند و همین امر براى هلاکت بیننده کافى است». نگاه مانند برخورد دو سیم مخالف (مثبت و منفى) و متصل کردن آنها به هم است که جرقه اى شدید است بر خرمن ایمانِ شخص نگاه کننده و چند لحظه بعد، از خرمن ایمان او جز توده اى خاکستر باقى نمى گذارد و آنگاه است که فروغ عقل هر خردمندى خاموش، و پند و نصیحت، بى اثر و ترس از آبروریزى و لغزش، فراموش مى گردد.
امام على(ع) فرموده است: «من اَطلقَ طَرْفَهُ کَثُرَ اَسَفُه ؛آنکه چشم خود را آزاد نهد، تأسف و اندوه وى بى پایان شود» و نیز امام صادق(ع) فرمود:«کَمْ مِن نظرةٍ قصیرةٍ اَورثَتْ حَسْرةً طویلَةً؛ چه بسیار نگاه کوتاهى که حسرت دامنه دارى در پى آورد».

اگر فاجعه خمینی شهر و قضایای مشابه را تحلیل کنیم می بینیم که خانواده ای برای لذت محدود نامشورع با بزن و برقص با پوشش نا مناسب زنان در مجلس مختلط، سبب نگاه نامشروع و تحریک شهوت عده ای( 16 نفر) می شوند و بعد حسرت طولانی نه برای خودشان برای آنها و همه بستگانش.
خانم هایی که وضع پوشش شان، لبخندشان، لحن کلامشان در جمع نامحرمان مناسب نیست سبب حسرت طولانی عده ای خواهند شد و گاهی موج آن به خود انها هم می رسند

http://www.askdin.com/showthread.php?t=9922&page=19