امام صادق علیهالسلام :
خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ یَزَلْ ناقِصَ العَیْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها:
صِحَّةُ البَدَنِ
وَ الثّانیَةُ: اَلاَْمْنُ
وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى الرِّزْقِ،
وَ الرّابِعَةُ: اَلاَْنیسُ الْمُوافِقُ
(قال الراوى:) قُلْتُ: و مَا الاَْنیسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَلیطُ الصّالِحُ
وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ؛
پنج چیز است که هر کس یکى از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگىاش کمبود دارد و کم خرد و دل نگران است:
اول، تندرستى،
دوم امنیت،
سوم روزى فراوان،
چهارم همراهِ همرأى. راوى پرسید: همراهِ همرأى کیست؟ امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشین خوب،
و پنجم که در برگیرنده همه اینهاست، رفاه و آسایش است.
خصال، ص 284
